Aangewaaid

In feite klopt het niet, aangespoeld. Nochtans is het een geliefkoosde term van zowel de inlanders als de exoten om de mensen aan te duiden die “niet van hier zijn”, eens te meer als die laatste soort zich, volgens de inheemse althans, ietwat invasief opstelt.

De geproefde racistische lading is inderdaad ten dele correct. Nog voor de in Brussel gevestigde plantenfamilie die verantwoordelijk is voor het Noencafé zich daadwerkelijk verpot had richting kust, werd ons door vier afzonderlijke (en gelukkig niet tot onze vaste vriendenkring behorende) bronnen de kanttekening geschetst “dat er toch veel Afghanen wonen in Oostende. Tegenwoordig.”

Deze vier boodschappers hadden waarschijnlijk niet gedacht dat wij dat goed nieuws zouden vinden.

Maar evengoed betitelt men er hooghartige Antwerpenaren mee, stedelijke bobo’s uit Brussel of Gent, Franssprekenden uit Wallonië of Frankrijk of gepensioneerden uit Limburg. Als het verblijf maar langer duurt dan een week of twee en dus een iets duurzamer karakter heeft.

Ze zijn echter abuis, de nukkige visserszonen en -dochters. Wie aangespoeld is, komt uit de zee. Dat zou een tussenstopje Dover impliceren en dat vonden wij toch wat overdreven, aangezien we onze verhuiswagen per uur betaalden en geen garantie hadden op een amfibisch voertuig.

Wij, de binnenlanders, komen aangewaaid, als men dan toch per se een weerfenomeen wil gebruiken. En ook ‘aangewaaid’ klopt maar ten dele, want de zeewind blaast je doorgaans eerst langs Echternach.

Met z’n allen waaien we zo richting kust, als haringen in blik per spoor of als haringen in blik in de file.

Wat is er immers leuker dan tijdens zo’n aan de gang zijnde toeristentsoenami (nu doe ik het zelf) de andere kant op te rijden richting binnenland? Zelfs Gent halen ze niet fileloos. Plaatsvervangende gruwel beklemt dan je maag. Meteen denk je erbij: jij weet dat die duizenden tegenliggers aan een hopeloze zaak bezig zijn, maar zij weten dat misschien toch niet? Als je erin staat hoop je toch nog altijd op de hand Gods die de file eigenhandig opheft.

Maar God kan niks doen, ze zijn simpelweg met teveel op hetzelfde moment. In het seizoen verdubbelt de Oostendse bevolking. Minstens. Toen Rammstein vorig jaar tweemaal optrad op evenveel dagen tijd, waren er daarbovenop nog eens tweemaal 50.000 personen present op Oostends grondgebied.

De luiheid om het op te zoeken haalt de bovenhand op de interesse om het te weten, maar het zou ons niet verbazen als er toen drie keer zo veel mensen aanwezig warent dan er eigenlijk gedomicilieerd zijn.

Als er enkele tientallen daarvan elke dag de weg naar het Noencafé vinden, zijn wij allang content.